Kilka słów o roślinach cebulowych

Czym są cebule?

To zmodyfikowany, przekształcony pęd podziemny. Występuje on u roślin jednoliściennych i służy jako organ do magazynowania substancji odżywczych w okresach zimy, suszy oraz innych niesprzyjających warunków. Natomiast występujące tam łuski to przekształcone liście.

Podział, czyli o budowie cebul

Łuski te mogą być mięsiste i delikatne – wtedy cebule takie nazywamy łuskowe. U innych mogą zasychać, tworząc ochronną warstwę – takie nazywamy tunikowe. Następną cechą odróżniającą cebule od siebie, to stopień zamknięcia łusek. Mogą się one na szczycie stykać – wtedy mówimy o cebulach zamkniętych. W innych przypadkach, są to cebule otwarte, jak wskazuje nazwa.

Między przekształconymi liśćmi, znajdują się stożki wzrostu. Z nich tworzą się nowe cebulki, tak zwane przybyszowe. W taki oto sposób tulipany, hiacynty, narcyzy i inne kwiatki się rozmnażają. Jeżeli tuż po wydaniu takich cebulek roślina zamiera – mówimy o cebulach jednorocznych. Jeżeli jednak organ ten się nie rozpadnie, i co więcej, da Nam piękny kwiat w następnym roku, to nazywamy ją cebulą wieloletnią. Skąd tak skomplikowany podział? Ano dlatego, że wykopując cebule na zimę, która nie ma już kwiatów, często też liści, damy radę rozpoznać co to za gatunek. Łatwiej też Nam będzie okreslić sposób pielęgnacji i ochrony zimą takiej cebuli (wiadomo – te, które są łuskowe zasługują na trochę więcej uwagi z Naszej strony).

Kiedy wykopać cebule?

Niektóre należy wykopać co roku, np. lilie i tulipany. Inne co 2-3 lata – szafirki, hiacynty, przebiśniegi czy inne. Ważna też jest pora roku. Kwitnące wiosną wykopuje się zazwyczaj koło czerwca, np.: krokusy i szafirki, natomiast kwitnące latem, tj. szachownice i czosnki – koło sierpnia. Na szczególną uwagę zasługuje lilia, której cebulki należy wykopywać po kwitnieniu co roku.

Przechowywanie cebul

Przechowywanie nie należy do trudnych rzeczy. Po wykopaniu należy oczyścić wszystkie cebule z resztek liści, pędów, korzonków i pozostawić w przewiewnym miejscu, aby się wysuszyły oraz otrzepały z ziemi. Po jakiś 2-3 tygodniach należy je przenieść do widnego pomieszczenia o temp. ok. 18 stopni Celsjusza. Najlepiej w jakimś koszyczku, żeby był ruch powietrza. Na końcu przykrywamy je cienką warstwą torfu lub ziemi (byle nie mokrej!).

Ja osobiście wkładam je do pudełka po pyzach (wcześniej trochę je dziurkuje), oblepiam taśmą i piszę na niej gatunek. To mi ułatwia sadzenie w następnym roku. Całą zimę leżą w piwnicy pod oknem wystawy południowej.

A co na następny rok?

Jeżeli chodzi o sadzenie – istnienie jedna główna zasada: sadzić na głębokości trzykrotnej wysokości cebuli. I druga rzecz: każdy gatunek ma swoją porę roku na sadzenie, im szybciej kwitnie, tym szybciej trzeba go posadzić. Tyle :).

​Pod spodem trochę inspiracji

Źródło: 1. Rozmnażanie wegetatywne roślin ozdobnych. A.Krzymińska, M.Jerzy. Poznań, 2005.